Voorstelling Ben Brumagne, opstarter Forest To Plate.

Ik ben geen wetenschapper, noch heb ik een hogeschool of universiteitsstudie gevolgd die me tot deze kennis heeft geleid. Ik ben geen bioloog, botanist, farmaceut en al zeker geen dokter.

Wat ik wel heb geleerd in de afgelopen jaren, zijn honderden planten die rondom ons heen groeien en hoe deze gebruikt kunnen worden in het dagelijkse leven.

Ik leerde hoe deze planten eetbaar zijn, en hoe ze al duizenden jaren gebruikt worden. Ik leerde ook dat overal in de wereld, na duizenden generaties, mensen nog steeds bezig zijn met deze eeuwenoude tradities.

Verder leerde ik dat vele planten in de volksgeneeskunde duizenden jaren gebruikt werden en nog steeds toegepast worden.

Ik leerde de geschiedenis, het voorkomen, de verhalen, de stoffen die zich in de plant bevinden en meer.

Waarom ik voornamelijk wilde eetbare planten belangrijk vind, is omdat het althans voor mij, een van de dingen is die mij het dichtst bij de natuur brengt. 

Ik ondervond dat vele nutriënten die te vinden zijn in deze planten, uniek aan de plant zijn, en dus niet terug te vinden in de reguliere voeding. 

Bovenal is deze kennis in welke periode dan ook essentieel geweest voor de overleving van de mens. Voor de komst van de landbouw, was het verzamelen van plantaardig voedsel samen met zoeken naar dierlijk eten een evidentie. Na de komst van de landbouw, was het door uitputting van de grond, economische crisis, oorlog of verandering in het klimaat, dat deze kennis steeds terug naar boven kwam.

Een recent voorbeeld hiervan, is de vluchtelingencrisis uit Syrië, waarbij zelfs een blog van hoe mensen onderweg konden overleven op planten ontstond.

Ook tijdens de oorlog in de balkan landen, die tot  1999 geduurd heeft,  steeg het gebruik van wilde eetbare planten in de regio.

Zelfs bij ons, werd er in de grote oorlogen gebruik gemaakt van de planten die we vaak nu als onkruid omschrijven.

Maar bij veel mensen doorheen de wereld zit het wildplukken er cultureel gewoon ingebakken en is het een eeuwenoude traditie die blijft doorleven.

Gecontroleerd wildplukken, is een van de meest ecologische manieren van voedselvoorziening. Het is lokaal, uiterst biologisch, vers, en je doet er jezelf een plezier mee door in de natuur of zelfs in je eigen tuin te gaan wandelen.

Daarom ben ik zo blij dat ik in deze wereld ben beland. Het is een combinatie van in de natuur zijn, de vogels horen fluiten, de bijtjes horen zoemen, de wind die door de bomen raast, de aarde door je handen strelen, het aanraken van bladeren, water uit bronnetjes drinken en dan uiteraard het plukken, het bereiden en eten van wilde planten.

In de komende hoofdstukken, krijg je een korte samenvatting te lezen, over wat ik heb geleerd in de afgelopen jaren. Dit document is enkel en alleen een leidraad, en is zeker geen gids voor beginnende wildplukkers. Dit werk is geen absolute waarheid, maar eerder wat ik doorheen de jaren aan informatie heb verzameld. Afhankelijk van waar je woont, zijn er planten al dan niet beschermd. Wees dus zeker dat je niet aan illegale activiteiten meedoet.